Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

foliorum Vr

  • 1 Carlia foliorum

    3. ENG
    4. DEU
    5. FRA
    Ареал обитания: Австралия

    VOCABULARIUM NOMINUM ANIMALIUM QUINQUELINGUE > Carlia foliorum

  • 2 crista

    [st1]1 [-] crista, ae, f.: - [abcl][b]a - aigrette, crête, huppe. - [abcl]b - touffe. - [abcl]c - aigrette, panache (d'un casque); casque. - [abcl]d - Juv. clitoris.[/b]    - crista (galli), Plin.: crête-de-coq (plante).    - crista foliorum, Plin.: touffe de feuilles.    - illi surgunt cristae, Juv. 4, 70: il dressait sa crête, il se rengorgeait. [st1]2 [-] Crista, ae, m.: Crista (surnom).
    * * *
    [st1]1 [-] crista, ae, f.: - [abcl][b]a - aigrette, crête, huppe. - [abcl]b - touffe. - [abcl]c - aigrette, panache (d'un casque); casque. - [abcl]d - Juv. clitoris.[/b]    - crista (galli), Plin.: crête-de-coq (plante).    - crista foliorum, Plin.: touffe de feuilles.    - illi surgunt cristae, Juv. 4, 70: il dressait sa crête, il se rengorgeait. [st1]2 [-] Crista, ae, m.: Crista (surnom).
    * * *
        Crista, cristae. Plin. Une creste.
    \
        Crista, Herbae species. Plin. Ruellius dicit hanc herbam Gallis vocari Vervenam.

    Dictionarium latinogallicum > crista

  • 3 ala

    āla, ae f.
    1)
    alas explicare M (expandere PM) — раскрыть крылья
    б) перен. край паруса ( velorum pandere alas V)
    2) плечо, у животных передняя лопатка PM etc.; бот. влагалище, пазуха ( alae foliorum PM)
    6) крыло, фланг (dextra, sinistra L); фланговое прикрытие легиона ( вначалеотряд римск. конницы в 300 чел., впоследствииотряд внеиталийских союзников в 500—1000 чел. — a. Numidarum L)

    Латинско-русский словарь > ala

  • 4 amissio

    ā-missīo, ōnis f. [ amitto ]
    потеря, утрата (regni Just; liberorum C; foliorum PM)

    Латинско-русский словарь > amissio

  • 5 crista

    ae f.
    1) хохолок или гребень у птиц
    cristae ei surgunt погов. J унего встаёт гребень (т. е. он много мнит о себе)
    3) перо на шлеме, султан Lcr, V, L etc.
    5) анат. клитор J

    Латинско-русский словарь > crista

  • 6 exubero

    ex-ūbero, āvī, ātum, āre
    1) появляться в изобилии, буйно расти, разрастаться ( umbra foliorum luxuriā exubĕrat V); пышно расцветать (exuberat eloquentia T)
    2) переполняться, вздуваться, бить ключом (fons exuberat PM; alte exuberat amnis V)
    3) изобиловать (aliquā re V etc.)
    5) значительно превышать числом, нахлынуть во множестве ( Scythae exuberant Persas Tert)

    Латинско-русский словарь > exubero

  • 7 glutinativus

    glūtinātīvus, a, um [ glutino ]
    склеивающий, перен. заживляющий ( virtus foliorum Ap)

    Латинско-русский словарь > glutinativus

  • 8 luxuria

    ae f. и luxuriēs, ēī f. [ luxus I \]
    1) изобилие жизненных соков, бурный рост, тучность, пышность (segĕtum, foliōrum V; in herbis inest l. C)
    2)
    а) нега, изнеженность, роскошь (vestium, conviviorum Sen)
    3) резвость, непокорность ( taurorum VF)
    5) высокомерие, своеволие ( victoria in haud salubrem luxuriam vertit L)

    Латинско-русский словарь > luxuria

  • 9 orbiculatus

    orbiculātus, a, um [ orbiculus ]
    кругообразный ( ambitus foliorum PM); круглый, шаровидный (māla Vr etc.)

    Латинско-русский словарь > orbiculatus

  • 10 pediculus

    I ī m. [demin. к pes ]
    1) ножка (argenteus Dig; fungorum PM)
    2) стебелек ( foliorum PM); черенок ( uvarum Col)
    II pēdiculus (стяж. pēdiclus и pēduclus), ī m. [demin. к pedis ]
    вошь CC, Col, PM
    in alio peduclum vides, in te ricĭnum non vides погов. Pt — у другого ты видишь вошь, а у себя и клеща не замечаешь

    Латинско-русский словарь > pediculus

  • 11 situs

    I 1. a, um
    part. pf. к sino I
    2. adj.
    1) построенный, возведённый ( urbs a Philippo sita T)
    2) похороненный, погребённый (Aeneas s. est super Numicium flumen L)
    3) находящийся, живущий, обитающий (populus s. post Tigrim QC); помещающийся ( lingua in ore sita C); расположенный, лежащий (urbs sita in media insulā C; ante oculos omnium Aug); помещённый, вложенный ( argentum apud aliquem situm Pl)
    4) покоящийся, основывающийся ( salus patriae in pernicie hostis sita est Nep); зависящий
    hoc situm est in vobis C (in vestrā manu Ap) — это зависит от вас
    quae sunt in casu sita C — то, что зависит от случая
    II situs, ūs m. [ sino I ]
    1) положение, расположение (oppĭdi Cs; foliorum PM; membrorum C)
    2) строение, постройка, здание (regalis s. pyramĭdum H)
    3) страна света (a meridiano situ ad septentrionem PM)
    III situs, ūs m. [одного корня с sitis ?]
    1) длительное лежание, неподвижность, заброшенность ( campus situ durescit V); бездеятельность, бездействие (pectora situ pereunt O; gladius situ robiginat Ap)
    verborum s. Sen — словесная ветошь, т. е. устарелые слова
    memoria longo lassa sublabens situ SenT — намять, ослабевшая от долгого бездействия
    2) увядание, одряхление ( senectus victa situ O)
    3) забытость, безвестность ( in situ jacēre Prp)
    4) плесень, гниль ( canescunt tecta situ O)

    Латинско-русский словарь > situs

  • 12 tectio

    tēctio, ōnis f. [ tego ]
    1) перекрытие (t. foliorum Aug)

    Латинско-русский словарь > tectio

  • 13 versura

    versūra, ae f. [ verto ]
    1) вращение, поворачивание ( foliorum Vr)
    2) поворот, загиб, закругление (борозды при пахоте) ( venire ad versuram Col)
    in eodem luto haesitas, versura solves погов. Ter — ты вязнешь всё в той же тине, расплачиваешься с долгами, делая новые долги

    Латинско-русский словарь > versura

  • 14 amplitudo

    amplitūdo, dinis, f. (amplus), die Eigenschaft des amplus, I) eig., die durch ihren Umfang (u. Höhe) Eindruck machende Größe, Weite, der große, ansehnliche Umfang, die Ansehnlichkeit, simulacrum modicā amplitudine, Cic.: ampl. membrorum, Varr.: corporis, körperlicher Umfang, Wohlbeleibtheit, Plin. ep. u. Suet.: urbis, Cic. u. Liv.: foliorum, Plin.: Plur., speluncarum concavae amplitudines, Cic. de nat. deor. 2, 98 M. – II) übtr.: 1) die gleichs. umfangreiche Größe einer Sache, amplitudines quaedam bonorum excitabantur, gewisse Erweiterungen der Güter wurden angeregt, Cic. de fin. 2, 18: tamquam id vocabulum (arena) indigeat numeri amplitudine, Erweiterung durch den Plural, Gell. – 2) die durch äußere Ansehnlichkeit ins Auge fallende Größe, Großartigkeit, Hoheit, Erhabenheit, der Glanz, die Herrlichkeit, nominis, Cic.: rerum gestarum, Nep.: triumphi, Vell.: animi, Cic.: u. Plur. amplitudines virtutum, Gell. – 3) die aus der Geltung bei andern und durch die äußere hohe Stellung hervorgehende Würde, Hoheit, das hohe Ansehen, die angesehene, bedeutende Stellung im Staate (allgemeiner als dignitas, auctoritas, dah. oft mit diesen verb.), maiestas est ampl. ac dignitas civitatis, Cic.: iudices, in quibus summa auctoritas est atque ampl., Cic.: maxima cum gratia et gloria ad summam amplitudinem pervenire, Cic. – 4) als rhet. t.t., die Fülle u. Würde, der erhabene Schwung, die Erhabenheit, Großartigkeit des Ausdrucks od. Vortrags, Cic. de inv. 2, 51; vgl. Gell. 6 (7), 14, 3: dactyli, Quint. 9, 4, 136. – Insbes., amplitudo Platonis = πλατύτης της ερμηνείας, reiche, herrliche Fülle des Ausdrucks, Cic. or. 5 (Plin. ep. 1, 10, 5 mehr wörtl. Platonica latitudo).

    lateinisch-deutsches > amplitudo

  • 15 attenuo

    at-tenuo (ad-tenuo), āvī, ātum, āre, verdünnen, abschwächen, verkleinern, vermindern, herunterbringen (im Passiv herunterkommen), I) eig.: a) übh.: α) dem Umfang nach, arboris umbram, Catull.: corpus, Ov.: ubi sortes suā sponte attenuatae erant, waren eingeschwunden, Liv. – lingua (leonis) limae similis attenuansque lambendo cutem hominis, Plin. – foliorum exilitas attenuata usque in fila, Plin.: attenuata in filum metalla, Hier. – β) der numerischen Stärke (der Zahl, Menge) nach, legio proeliis attenuata, Caes.: armorum speciem diffundendi ex industria vel attenuandi perquam scientissimus, sein Heer absichtlich scheinbar zu vergrößern oder zu verkleinern, Amm. 24, 1, 3. – γ) der dynamischen Stärke nach, vires diutino morbo attenuatae, Liv.: attenuatus amore, Ov.: att. opes, Ov.: quod bellum exspectatione eius (Cn. Pompeii) attenuatum atque imminutum est, moralisch geschwächt und usw., Cic.: domus nobilis civili bello attenuata, heruntergekommen, Sen. rhet. – b) insbes., die Stimme in den Diskant übergehen lassen, überhalten, vocem att., durch die Fistel sprechen (v. Klodius in Weibertracht), Cic. or. in Clod. et Cur. fr. 5, 1. p. 30, 5 K. Vgl. Boëth. inst. mus. 4, 15. p. 342, 18 Fr. – II) übtr.: att. curas, Ov.: insignem, an Würde u. Macht schwächen, erniedrigen, Hor.: virtutem, (in der Rede) herabdrücken, verkleinern (Ggstz. amplificare), Cornif. rhet.

    lateinisch-deutsches > attenuo

  • 16 crista

    crista, ae, f. (vgl. crīnis aus *crisnis, crispus), I) der kammartige Auswuchs am Kopfe der Tiere, der Kamm, die Raupe, bes. des Haushahns, Varro: des Wiedehopfs, Ov. u. Plin.: der Schlange, Plin. – Sprichw., cristae alci surgunt, ihm schwillt der Kamm, Iuven. 4, 70. – II) der Kamm (= gezackte Rand) des Blattes, foliorum, Plin. 22, 86. – III) der Helmbusch, die Helmraupe, Verg., Liv. u.a. – IV) der Kitzler in der weibl. Scham, Iuven. 6, 422. – V) der Kamm des Gebirges, cristae sunt montium altiores, Cypr. de spect. 9.

    lateinisch-deutsches > crista

  • 17 emissio

    ēmissio, ōnis, f. (emitto), I) das Herausschicken, 1) das Ausströmenlassen aus sich, radiorum ex oculis in ea, quae videri queunt, emissio, Gell. 5, 16, 2: Plur. emissiones, Geburten, Interpr. Iren. 2, 14, 8 u. 2, 28, 6. – 2) das Entsenden, Abschleudern eines Geschosses, ut enim balistae lapidum et reliqua tormenta eo graviores emissiones habent, quo sunt contenta atque adducta vehementius, sic etc., sowie der jedesmalige Wurf der Schleudermaschinen für Steine u. der übrigen Wurfmaschinen ein um so kräftigerer ist, je stärker sie angespannt u. angezogen werden, so usw., Cic. Tusc. 2, 57: emissiones fulgurum, Vulg. sap. 5, 22. – II) das Fortlassen, 1) = das Entlassen eines Eingesperrten, anguis, serpentis, Cic. de div. 2, 62. – 2) das Fahren-, Fallenlassen, foliorum, Plin. 17, 12 D.

    lateinisch-deutsches > emissio

  • 18 exilitas

    exīlitās, ātis, f. (exilis), I) quantitativ, die Winzigkeit, aculei, Plin. 11, 3. – II) qualitativ, 1) der Beschaffenheit nach, a) die Schmächtigkeit, α) eig., foliorum, Plin. 24, 178. – β) übtr., die Saft- und Kraftlosigkeit, Trockenheit der Rede (Ggstz. ubertas et copia), Cic. Brut. 284; de or. 1, 50: exil. orationis suae, Sen. contr. 1. praef. § 22. – b) die Dürftigkeit des Bodens (Ggstz. laetitia, Üppigkeit), loci, Col. 4, 21, 2: soli, Col. 8, 16, 6. – 2) der Kraft nach, die Dünnheit, Feinheit des Tons usw., der Diskant (Ggstz. pinguitudo), litterarum, Quint.: femineae vocis, Quint.: m. Genet. pers. = die hohe Stimme, Diskantstimme jmds., spadonum et mulierum et aegrorum, Quint. 11, 3, 19.

    lateinisch-deutsches > exilitas

  • 19 expono

    ex-pōno, posuī, positum, ere, heraus-, offen hinsetzen, aufstellen, I) eig.: A) im allg.: scalas, hinsetzen, anlegen, Verg. Aen. 10, 654: fenum Graecum in sole aut in furno, ut siccescat, Col. 12, 28, 1: eam (partem foliorum inferiorem) supra fieri et exponi ad oculos et ad solem, Gell. 9, 7, 1: im Bilde, vitam in oculis atque in conspectu omnium, Cic. div. in Caec. 27: totam causam explicemus atque ante oculos expositam consideremus, Cic. Rosc. Am. 34. – dah. expositus, v. Örtl., frei daliegend, hinliegend, sich erstreckend, expositae prope in ipsis litoribus urbes, Liv.: Numidia ad ripas exposita fluminis Ampsaci, Mela: rupes exposta (= exposita) ponto, Verg. – B) insbes.: 1) an das Land setzen, a) an das Land werfen, -spülen, os (Orphei) peregrinis arenis, Ov. met. 11, 56: contortas fundo rates Tauromenitanis litoribus (v. der Charybdis), Pacat. pan. 26, 4. – b) als naut. t. t., α) an das Land setzen, landen, ausladen, ausschiffen, lebl. Ggstde., advexi, exposui, Cic.: exp. frnmentum, Cic.: merces suas, ICt.: tegulas de navibus, Liv. – Pers. (bes. Truppen), copias, milites, exercitum, Caes.: ibi Themistoclem, Nep.: milites (ex) navibus, Caes.: filium in terram, Caes.: milites od. exercitum in terram, Caes. u. Liv.: legiones in terram, Vell.: alqm in litus, Liv., in litore, Suet.: alqm in portu Tarentino, Iustin.: exercitum in Africa, Liv.: milites ad eum locum, qui appellabatur Palaeste, Caes. – dah. scherzh., ego istos amasios hoc ictu exponam (an die Luft setzen) atque omnes eiciam foras, Plaut. truc. 658: paene exposivit cubito, hat mich fast auf den Sand gesetzt, Plaut. Cas. 853. – β) über Bord werfen, onus, Marcian. dig. 39, 4, 16. § 8. – 2) öffentlich aufstellen, alqd venditioni, Tac.: bes. zur Schau, vasa Samia, Cic.: u. magnum argenti pondus (eine Masse von Silbergeschirr), Caes.: alqm populo videndum, Ov.: copias in omnibus collibus, gleichs. ausstellen, offen aufstellen, Caes. – 3) ein Kind an einem Orte aussetzen, puellam, Komik.: puerum, Iustin.: pueros, Lact.: filios, Tert.: puellam ad necem, Plaut.: in proxima alluvie pueros, Liv.: infantem ad ianuam matris, Suet.: ingenuus in Gallia natus, sed expositus, Suet.: subst., expositum agnoscere, recipere, Quint.: lex de expositis, Quint. – 4) eine Pflanze usw. ins Land setzen, mense Februario seu planta seu semen exponitur, Pallad. 3, 25, 31. – II) übtr.: 1) aufstellen, vor Augen legen, a) im allg.: praemia alci, Cic.: vitam suam ad imitandum, Cic.: factum (zur Nachahmung), Cic. – b) aussetzen = zur Verfügung stellen, alci DCCC, Cic.: per urbes benigne commeatus, Liv.: colores alci ad variandum, Cic. – c) als jurist. t. t., schriftl. ausstellen, epistulam (einen Schein) in eos exposuit, ICt.: exp. cautionem in alqm, ICt. – 2) mündlich od. schriftlich darlegen, a) aus einandersetzen, darstellen, zeigen, schildern, beschreiben, abhandeln, vitam alcis totam, Cic.: mores Graiorum, Nep.: alqm versibus, Nep.: breviter consulatum alcis, Cic.: Africae situm paucis, Sall.: mandata in senatu, Cic.: plura de alqo, Nep.: bl. de vita imperatorum, Nep.: m. folg. indir. Fragesatz (m. qui, quid, quemadmodum u. dgl.), Lucr., Cic. u.a.: m. folg. Acc. u. Infin. (= zeigen, dartun), Lucr. 1, 121. Cic. Tusc. 1, 26. – b) den Inhalt von etwas in Worte kleiden, aufsetzen, aufstellen, condiciones pacis, Iustin.: orationem obliquam, Iustin. – 3) aussetzen = preisgeben, bloßstellen, gew. exponi od. expositum esse u. Partiz. expositus, a) der Lage, Stellung nach, ager expositus ventis, Plin.: locus expositus solibus, Plin.: mare procellis undique expositum, Mela: mare in omnes tempestates expositum, Sen.: mare nimiā propinquitate ad pericula classium externarum expositum, Liv.: expositi adversus Italiam, Liv.: ut (exercitus) undique hosti exponeretur, Flor.: expositus ad ictus, Liv. u. Curt.: ad omnes ictus, Curt.: contra magnas copias se expositum videre, Auct. b. Afr. – b) den Verhältnissen nach, ne inermes provinciae barbaris nationibus exponerentur, Tac.: expositum ad invidiam Marcelli nomen, Tac.: ut minus ad iniurias fortunae simus expositi, Sen.: libertas exposita ad iniurias Masinissae, Liv.: ira magis exposita contemptui est, Sen. – absol. (iracundi) simplices videntur, quia expositi sunt, weil sie (der Tücke) preisgegeben sind, Sen. de ira 2, 16, 3: u. so bei Spät. oft = dem Hohne preisgeben, nomen dei, Lact.: vitia patriarcharum, Ambros.; vgl. Bünem. Lact. 1, 7. § 7. – 4) ablegen (s. Bünem. Lact. 3, 26, 13 u. 7, 5, 22. Rönsch Itala p. 364), nomen virginitatis, Arnob.: infantiam, Lact.: veterem hominem, Tert.: curas, Arnob. – / Archaist. Perf. exposivit, Plaut. Cas. 853. – Synkop. Partiz. Perf. expostus, Cato r. r. 151, 2. Verg. Aen. 10, 694. Stat. Theb. 5, 551 u. 7, 197.

    lateinisch-deutsches > expono

  • 20 exubero

    ex-ūbero, āvi, ātum, āre, I) intr. reichlich hervorkommen, A) eig., v. Flüssigkeiten, in reichlicher Fülle hervorströmen, überströmen, sub eo saxo exuberans scatebra fluviae radit rupem, Acc. tr. fr.: specus, quo reciprocata maria residunt, atque unde se rursus exuberantia attollunt, Mela: mox (fons) increscens ad medium noctis exuberat, ab eo rursus sensim deficit, Plin.: omnem aquam exuberare, Frontin.: im Bilde, ille quasi exuberans fons est, hic tamquam defluens ex eo rivus, Lact. – m. Abl., copiis exuberans propriis (Rhenus), Amm.: alte spumis exuberat amnis (die Flut des kochenden Wassers), Verg. – B) übtr.: 1) in Fülle (reicher Menge) sich zeigen, überreichlich sich zeigen, si luxuriā foliorum exuberat umbra, Verg.: cuius corpus in tam immodicum modum luxuriasset exuberassetque, dessen Leib unförmig fett und dick geworden war, Gell.: quia lucrum exuberabat, Suet.: ex multa eruditione exuberat eloquentia, Tac. dial.: vel quod (περισσόν) abundans nimis esset et affluens et exuberans (überreichlich), Gell. 1, 22, 9. – 2) m. Abl. = von etwas überströmen, an etwas Überfluß haben, mit etw. überfüllt sein, pomis exuberat annus, Verg.: ex. copiā lactis, v. Tieren, Lact.: terram umore quodam, qui esset similis lactis, exuberasse, Lact.: tam lato fenore exuberat, v. einer Pers., Tac. – II) tr.: 1) in reichlicher Menge-, in reicher Fülle hervorbringen, favorum ceras (v. Kräutern), Col.: vindemias, Col. – 2) einwandernd überfluten, überreichlich bevölkern, Scythae exuberant Persas, Tert. de pall. 2.

    lateinisch-deutsches > exubero

См. также в других словарях:

  • Tinctura foliorum Berberis — НАСТОЙКА ЛИСТЬЕВ БАРБАРИСА ОБЫКНОВЕННОГО ( Tinctura foliorum Berberis ). Листья дикорастущего кустарника барбариса обыкновенного (Berberis vulgaris L.), сем. барбарисовых (Berberidaceae). Содержит алкалоиды берберин, оксиакантин, бербамин,… …   Словарь медицинских препаратов

  • Forme foliaire — Sommaire 1 Composition des folioles (Foliolorum compositio) 1.1 Différentes compositions 1.1.1 Compositions pennées 1.1.2 Autres types de composition …   Wikipédia en Français

  • LILIUM — I. LILIUM Ordo militaris Navarrae, a Garcia IV. institutus. A. C. 1048. Constabat ex Equitibus 38. sub Rege, Mag. magistro, horum officium, contra Mauros, regni hostes, fortitsr se gerere. Favin. Hist. Navarr. et theatr. hon. et Eq. II. LILIUM… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Boissier de Sauvages — François Boissier de Sauvages de Lacroix Pour les articles homonymes, voir Boissier et Lacroix. François Boissier de Sauvages de Lacroix …   Wikipédia en Français

  • Francois Boissier de Sauvages de Lacroix — François Boissier de Sauvages de Lacroix Pour les articles homonymes, voir Boissier et Lacroix. François Boissier de Sauvages de Lacroix …   Wikipédia en Français

  • François Boissier De Sauvages De Lacroix — Pour les articles homonymes, voir Boissier et Lacroix. François Boissier de Sauvages de Lacroix …   Wikipédia en Français

  • François Boissier de La Croix de Sauvages — François Boissier de Sauvages de Lacroix Pour les articles homonymes, voir Boissier et Lacroix. François Boissier de Sauvages de Lacroix …   Wikipédia en Français

  • François Boissier de Sauvages — de Lacroix Pour les articles homonymes, voir Boissier et Lacroix. François Boissier de Sauvages de Lacroix …   Wikipédia en Français

  • François Boissier de Sauvages de Lacroix — Pour les articles homonymes, voir Boissier et Lacroix. François Boissier de Sauvages de Lacroix. François Boissier de Sauvages de Lacroix est un …   Wikipédia en Français

  • François boissier de sauvages de lacroix — Pour les articles homonymes, voir Boissier et Lacroix. François Boissier de Sauvages de Lacroix …   Wikipédia en Français

  • François Boissier de Sauvages de Lacroix — Nacimiento 1706 …   Wikipedia Español

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»